با این روش امسال زندگی خود را دگرگون کنید
تاریخ انتشار: ۱ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۳۹۹۸۶۸۳۴
یک سال از همه اتفاقاتی که در زندگیتان افتاد گذشت و اکنون ۳۶۵ روز جدید را پیش رو دارید باید بدانید برای روزها، هفتهها و ماههای پیش رو چه اهداف و برنامهای را دارید.
بسیاری از افراد شروع یک برنامه و قرار گرفتن در مسیرهای تازه را به آینده موکول میکنند؛ برههای از زمان که میتواند شنبه همین هفته، اول ماه، پس از پایان یک سال تحصیلی و پروژه کاری و از همه مهمتر آغاز سال جدید باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در این میان برای اغلب ما فرا رسیدن سال نو بهترین زمان برای تعیین اهداف و برنامهریزی در سال جدید است.
فارغ از آنکه تا چه اندازه دستیابی به این اهداف و اجرای برنامهها ممکن باشد، نفس برنامهریزی کردن برای سال جدید امری مثبت و سازنده محسوب میشود.
در عین حال یک برنامهریزی منسجم و عاقلانه، متناسب با تواناییها و موقعیتها میتواند در کسب موفقیت و بهبود کیفیت زندگی هر یک از ما بیش از آنچه که فکر میکنیم تاثیرگذار باشد.
پیش از هر چیز در نظر داشته باشید برنامهریزی برای خود و خانوادهتان امری زمانبر و نیازمند صرف انرژی است؛ بنابراین قبل از شروع برنامهریزی در نظر بگیرید که اگر قرار است سالی پربار در پیش رو داشته باشید، نیاز به برنامهای جامع و لازم الاجرا خواهید داشت.
برنامهای که باید دقیق و اصولی نگاشته شود تا اجرای آن نیز ممکن باشد و بعد از گذشت چند روز گرد فراموشی بر آن ننشیند.
گام اول: جمعبندی از سال گذشته داشته باشید
با وجود آنکه اغلب افراد از این مرحله غافل میشوند، گام اول در واقع مهمترین مرحله محسوب میشود. چرا که هیچ برنامهای بدون برآورد وضعیت و ارزیابی از شرایط موجود محقق نخواهد شد.
از این رو پیش از شروع تدوین هر برنامهای برای سال جدید بهتر است که نگاهی به سالی که گذشت بیندازید.
در نظر بگیرید که چند درصد از اهداف سال گذشتهتان محقق شد و کدام یک از آنها با شکست مواجه شد.
این کار باعث میشود نقاط ضعف، تواناییها، تاثیر برنامهریزی سال گذشته و راههای بهبود وضعیت موجود را بشناسید و در برنامهریزی سال جدید آنها را لحاظ کنید.
با این کار خواهید یافت، بسیاری از ما برای سال جدید برنامههای بلندپروازانهای طرح میکنیم که رسیدن به آن در یک سال و با امکانات و موقعیت اقتصادی و اجتماعی و شخصی ما امکانپذیر نیست.
بیشتر اهدافی که در سال گذشته کسب نشدهاند را نیز همین دسته از برنامههای بلندپروازانه تشکیل میدهند.
در نظر داشته باشید این مسئله نباید منجر به دلسردی و پاک کردن صورت مسئله و به کلی کنار گذاشتن برنامهریزی شود؛ چراکه همین برنامهها میتوانند با تقسیم شدن به اجزای کوچکتر و داشتن نگاهی معقول و واقعبینانه به واقعیت تبدیل شوند.
از این رو جمعبندی کارهای انجام شده در سال گذشته، جلوگیری از تکرار اشتباه پیش از شروع برنامهریزی برای سال جدید ضروری است.
با این روش امسال زندگی خود را دگرگون کنید
گام دوم: خواستههای قلبیتان را بنویسید
بسیاری از روانشناسان معتقدند که آرزوها دستیافتنی نیستند بلکه این اهداف هستند که به واقعیت تبدیل میشوند. اما آرزوها همواره موتور محرکه زندگی ما محسوب شده و انرژی لازم را برای شروع کارها فراهم میآورند و میتوان آنها را تبدیل به اهدافی قابل دسترسی کرد.
چیزهایی که عمیقا میخواهیم قویترین انگیزههای ما را تشکیل میدهند و بدون آنها حتی عاقلانهترین و دقیقترین برنامهها نیز ممکن نخواهد شد.
در گام دوم پس از نوشتن سرفصلهای آرزوهایی که همیشه داشتهاید شروع به تحقیق کنید که برای دستیابی به این آرزوها چه وسایل و شرایطی لازم است؟
هر یک از این وسایل و شرایط میتواند اهداف سال آینده شما را تشکیل دهد. در نظر داشته باشید که باید دلیل و چرایی آرزوهای خود را بدانید.
بسیاری از افراد بی آنکه هیچ توجیهی برای آرزوها و اهداف خود داشته باشند گاهی از روی عادت و گاهی از روی مقایسه خود و دیگران آرزوهایی را در سر میپرورانند که حتی در صورت رسیدن به آن خواستهها احساس رضایت و موفقیت نمیکنند. وقتی فرد چرایی کاری را پذیرفته باشد با چگونگی اجرای آن کنار خواهد آمد.
گام سوم: تقسیم و اولویت بندی اهداف
بعد از تعیین مسیر و دیدگاه کلیتان نسبت به آینده با نوشتن آرزوهایتان باید آنها را به اهدافی دستیافتنی تبدیل کرده و سپس بر مبنای اهمیتشان اولویتبندی کنید. در این تقسیمبندی حتما باید بازه زمانی یا فرصتی را در نظر بگیرید تا مشخص شود که هر یک از این اهداف تا کی باید محقق شوند. این کار باعث میشود از تنبلی و سهلانگاری فاصله بگیرید.
بر مبنای رویدادهای بزرگ زندگیتان، شروع و اتمام پروژههای معمول همچون شروع و پایان سال تحصیلی فرزندان، ساعات کاری و ... در نظر بگیرید که چند روز در هفته یا ماه را باید برای رسیدن به اهدافتان اختصاص دهید.
افراد معمولا در تعیین هدف و حتی تبیین آن مشکلی ندارند ولی، چون تعیین زمان کافی برای رسیدن به هدفشان را به درستی در نظر نمیگیرند، به موفقیت نمیرسند.
هدفها باید بر اساس اضطرار و اهمیتشان طبقهبندی شوند. در این صورت در شرایطی که از میان اهدافتان مجبور به انتخاب شوید اهداف اصلیتان قربانی هدفهای فرعی نمیشوند.
در این صورت، اگر به هر دلیلی قسمتی از برنامه ریزی انجام شود، افراد مطمئن هستند که برنامههای اصلیشان با موفقیت انجام شده است.
گام چهارم: انعطاف داشته باشید
یکی از مهمترین مواردی که همواره مورد غفلت قرار میگیرد باز بودن برنامهها نسبت به تغییرات و اتفاقات ناگهانی است.
نگاه صفر و صدی به به برنامهریزی منجر میشود که با انجام نشدن یکی از برنامهها باقی آنها نیز با شکست مواجه شود.
همواره برای خود زمانهایی را در نظر بگیرید که قرار است با مشکلات غیر منتظرهای دست و پنجه نرم و کنید و بارها و بارها در راه رسیدن به اهدافتان در دام افسردگی بیفتید.
در نظر داشته باشید عقب ماندن از برنامهها و پیش و پس شدن آنها امری کاملا طبیعی است و برای هرکسی ممکن است اتفاق بیفتد.
یکی از بهترین راهها برای حل این مشکل این است که در طول هر ماه و یا در انتهای هر فصل روزهایی را برای انجام برنامههای عقب مانده و یا حل مسائل جدید در نظر بگیرید.
گام پنجم: ارزیابی
با اجرای گام اول متوجه خواهید شد که بسیاری از برنامههایی که سال قبل در نظر داشتیم را تنها در همان یکی دو ماه اول پیگیری کرده و به مرور آنها را به فراموشی سپردهایم.
در برنامهریزی بلند مدت لازم است که هر ماه و یا در انتهای هر فصل زمانی را به ارزیابی خود و کارهایی که انجام دادهایم بپردازیم.
اینکه در یک روز ۳۶۵ برنامه برای سال آینده بریزیم تضمینی برای اجرای آن نیست. بلکه لازم است هرچند وقت یک بار نگاهی به سر فصلهای کلی، اولویتها و خلاهای موجود در این برنامه بیندازیم.
گاهی لازم است مسیر خود را از میانه راه تغییر دهیم و گاهی نیز مواردی همچون ازدواج و فرزند دار شدن مسیر زندگی و برنامههایمان را به کلی تغییر میدهند که برایمان بسیار بسیار بیش از تمام برنامههایی که در ابتدای سال داشتیم ارزشمندند.
در نظر داشته باشید رسیدن به اهداف و برنامهریزی راهی برای جلوگیری از تنبلی، پوچی و افتادن در دام روزمرگی و از همه مهمتر داشتن رضایت از زندگی و رسیدن به خوشبختی واقعی است.
منبع: تبیان
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردیمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: برنامه ریزی روانشناسان نظر داشته باشید نظر بگیرید برای سال جدید برنامه ها برنامه ریزی برنامه ای سال گذشته آرزو ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۸۶۸۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«مهاجرت» توازن توانمندیهای توسعهای را دگرگون میسازد
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، بافتار سیاسی، اقتصادی و اجتماعی هر جامعهای، بستر ویژهای برای فعالیتهای علمی جامعهشناختی فراهم میسازد و این بافتار در سبک و رویکرد حاکم بر کار جامعهشناس و ماهیت فعالیتهای جامعهشناختی بازتاب مییابد.
اصغر میرفردی (دانشیار جامعهشناسی دانشگاه شیراز) در مقالهای با عنوان «مروری بر مطالعات جامعهشناختی در زمینه آموزش، مهاجرت و
تحولات توسعهای در ایران» به این موضوع اشاره میکند که کارل مانهایم (Karl Mannheim) معتقد است نظریهها و فعالیتهای جامعهشناختی از نظر شناختشناسی، بازتاب زمانه و زمینە کنشگران این حوزه تخصصی است.
* سیر شکلگیری و فعالیتهای رشته جامعهشناسی در ایران
این پژوهشگر مینویسد: رشته «جامعهشناسی» در ایران، همزمان با تأسیس دانشگاه تهران در سال ۱۳۱۳ خورشیدی مورد توجه قرار گرفت و با پیشگامی زندهیاد، غلامحسین صدیقی، مانند یک رشتە تخصصی بنیان نهاده شد.
او در ادامه میدهد که سیر شکلگیری و فعالیتهای رشته جامعهشناسی در ایران را میتوان در چند دوره گوناگون دستهبندی کرد:
دوره پایهگذاری رشتۀ جامعهشناسی: از زمان تأسیس دانشگاه تهران در سال ۱۳۱۳ تا تأسیس مؤسسۀ تحقیقات و مطالعات اجتماعی دانشگاه تهران در سال ۱۳۳۷ خورشیدی را میتوان جزء این دوره دانست. دوره تثبیت و گسترش: این دوره از تأسیس مؤسسه تحقیقات و مطالعات اجتماعی دانشگاه تهران تا زمان انقلاب سال 57 را دربرمیگیرد. دوره آموزشمحور و تغییرات ساختاری: این دوره که از57 تا میانه دهه ۱۳۷۰ را در برمیگیرد، به پیروی از تغییرات انقلابی و برنامه انقلاب فرهنگی پس از انقلاب، با تغییر در نیروی انسانی، محتوای آموزشی و فعالیتهای آموزشی و پژوهشی همراه بود. فعالیتهای این دوره بیشتر آموزشی بود و از میزان فعالیتهای پژوهشی سالهای پیش از انقلاب، تا اندازهای کاسته شد. دوره تشکلیابی دوباره و آموزش-پژوهشمحوری: این دوره از میانه دهه ۱۳۷۰ تاکنون را در برمیگیرد و تفاوتهایی را در دولتهای چهارگانه به خود دیده است، گاه فعالیتهای جامعه-شناختی مورد اقبال واقع شده و گاه نیز با محدودیتها و موانعی روبهرو بودهاند. رشتهها و گرایشهای علوم اجتماعی و تحصیلات تکمیلی در این دوره گسترش یافتند. جابجایی محل زندگی فرد از یک منطقه به منطقه و یا سرزمین دیگر را مهاجرت میگویندمیرفردی توضیح میدهد که با گسترش واحدهای دانشگاهی همچون دانشگاه آزاد، دانشگاه پیامنور و دانشگاه علمیکاربردی، رشتههای علوم اجتماعی نیز گسترش یافتند؛ اما چنین گسترشی در همۀ دانشگاهها و مناطق کشور، کیفیت مطلوب و مورد انتظار را به همراه نداشته است.
* تعریف مهاجرت از منظر جامعه شناسی
او در ادامه به این موضوع اشاره میکند که جابجایی محل زندگی فرد از یک منطقه به منطقه و یا سرزمین دیگر را مهاجرت میگویند. در تعریفی دیگر، بر پایە دانشنامە جمعیتشناسی مهاجرت، تغییر مکان افراد، یا گروههایی از افراد، که با تغییر دائمی یا نیمه دائمی محل سکونت خود همراه است.
این نویسنده معتقد است که عامل مهمی که نقش مهاجرت را در پیوند با وضعیت توسعه تحلیل میکند، آموزش است. مهاجرت سرمایە انسانی یا جمعیت در سن فعال و ماهر و متخصص از یک منطقه به منطقه دیگر، میتواند توازن توانمندیهای توسعهای را دگرگون سازد.
* رابطه مهاجرت و توسعه جامعه
در این مقاله آمده است که مهاجرت سرمایه انسانی به خارج از کشور، نقش تعیینکنندهای در وضعیت توسعهای کشورهای جهان سومی دارد. رسالت جامعهشناسی و جامعهشناسان در این فراگرد، مهم است و میزان توجه آنها به مهاجرت و زمینهها و پیامدهای آن، نقش مهمی در پویایی و توسعه جامعه دارد.
در ادامه مینویسد با توجه به فعالیت ۹۰ سالۀ جامعهشناسی در ایران، این نوشتار در پی مرور مطالعات مهاجرت در ایران است و به این پرسش پاسخ دهد که جامعهشناسی ایران چه فعالیتهایی در زمینه مهاجرت، آموزش و توسعه داشته است؟
* مطالعات مهاجرت و جامعهشناسی در ایران
به زعم میرفردی جامعهشناسی در ایران متناسب با تحولات اقتصادی و اجتماعی، تحولات چندگانهای را به خود دیده است. در پی تغییرات در سبک و میزان مهاجرت در ایران، مطالعات علوم اجتماعی به ویژه جامعهشناختی در زمینه مهاجرت نیز دچار تحولات مرتبط با تغییر سبک مهاجرتی شدند.
مطالعات مهاجرت در ایران نشان داد که مهاجرت فزاینده موجب خالی شدن مناطق مهاجرفرست از سرمایه و نیروی انسانی فعال میشود و منجر به بازتولید عقبماندگی در این مناطق شده است.
* تاثیرات مهاجرت سرمایههای انسانی به خارج از کشور
به گفته این پژوهشگر افراد جوان، تحصیلات و مهارت بیشترین سهم از مهاجران به شهرهای بزرگ را دارند. مهاجرت این دسته از افراد موجب توسعۀ نابرابر مناطق کشور و بازتولید توسعه نیافتگی مناطق کمبرخوردار میشود.
بدینترتیب نتایج این پژوهش نشان میدهد که مهاجرت سرمایههای انسانی به خارج از کشور، گردانە بازتولید عقب ماندگی کشور را ایجاد میکند و با وجود گسترش آموزش تخصصی دانشگاهی و غیردانشگاهی در کشور، وضعیت نابسامان اشتغال در کشور، زمینۀ مهاجرت سرمایههای انسانی را فراهم میسازد.
او در انتها مینویسد مطالعات یک دهه اخیر نشانگر افزایش میل به مهاجرت به خارج از کشور است و میزان مهاجرت سرمایههای انسانی توانمند به خارج از کشور گسترش یافته است.
انتهای پیام/